معماري داخلي - در اين مطلب به بررسي يکي از ماندگارترين نمونه هاي خانه ويلايي در جهان مي پردازيم که آغازگر جنبشي بزرگ در معماري کشور انگلستان بود. خانه بگي نسل جديدي از خانه هاي ويلايي حومه شهر در انگلستان به شمار مي آيد که حياتي دوباره به اين سنت انگليسي بخشيده است. بسياري از طراحان جنبش نوگراي پيش از جنگ جهاني را در پروژه خانه هاي ويلايي حومه شهر هدايت مي کردند. اما با آغاز جنگ جهاني دوم و دوران رياضت اقتصادي پس از آن، اين سبک به فراموشي سپرده شد و در نهايت شروع مجدد پروژه ساخت خانه هاي ويلايي تنها به سبک نئوکلاسيک (روکاري سنگ و …) بود.

يکي از آثار نخست اين جنبش خانه ويلايي بگي است که طراحي آنرا آنتوني هادسون (Anthony Hudson) برعهده داشته است. هادسون با برخورداري از پشتيباني مشتري صبور و آگاه به علم طراحي، اين امکان را براي خود فراهم ديد که خانه ايي بسيار زيبا با سبک و سياق معاصر خلق کند که رگه هايي از جنبش نوگرا را نيز مي توان در آن ديد که يادآور سبک معماران شهيري مانند مکينتاش و وُگِسي است. اين ويلا در موقعيتي بي نظير روي پرتگاهي مشرف به اقيانوس اطلس به منظور فرار از شلوغي زندگي شهري در تعطيلات آخر هفته طراحي و بنا شده است.

طرح نهايي ساختمان داراي دونماي مجزاست. نماي شمالي که مشرف به دامنه تپه است، بيشتر به فضاهاي خصوصي اختصاص يافته و ديوارهاي ضخيم بتوني آن از سازه حفاظت مي کند. اما نماي جنوبي پلاني باز دارد و در آن اتاق هاي نشيمن اصلي تراس هايي دارند که چشم اندازهايي بسيار زيبا براي ساکنان خانه فراهم مي آورند. ديوارهاي شيشه آشپزخانه را مي توان در فصل تابستان جمع کرد تا گذري يکپارچه به تراس و استخر مهيا شود. اين ويلا علاوه برا جاه طلبي طراح خود، با معرفي نسل جديد خانه هاي ويلايي حومه شهر در کشور انگلستان استاندارد هاي نويني را ارائه کرده است.
منبع: اتاق