سطح کيفي روغن موتور با استاندارد هاي متفاوتي بيان مي شود که اين استاندارد ها عبارتند از: استاندارد آمريکايي انيستيتو نفت آمريکا API، استاندارد اروپايي ACEA ، استاندارد ژاپني JASO و استاندارد روسي AAE, GOST. در اينجا استاندارد روغن موتور مربوط به API آورده شده است:

API: انيستيتو نفت آمريکا براي طبقه بندي و جداسازي روغن ها بر حسب کيفيت و فناوري ساخت آن ها اقدام به کد گذاري خاصي نموده است. اين کد ها شامل دو حرف مي باشند؛ حرف اول معرف بنزيني يا ديزلي بودن روغن موتور است. حرف C نشان دهنده ي اين است که روغن براي استفاده در خودروهاي ديزلي است و حرف S نشان دهنده ي اين است که روغن موتور براي خودروهاي بنزيني طراحي شده است. حرف دوم نمايانگر کيفيت و فناوري ساخت روغن مي باشد که بر حسب حروف الفباي انگليسي، از حرف A شروع شده و تا کنون در مورد خودروهاي بنزيني تا حرف N و در مورد خودروهاي ديزلي تا حرف J ارتقا يافته است. براي خودروهاي ديزلي بعد از حرف مذکور، در مواردي اعداد 2 يا 4 نيز ديده مي شود که نشان دهنده ي اين است که روغن براي موتورهاي 2 يا 4 زمانه طراحي شده است.
همواره نوع ارتقا يافته ي روغن، خواص روغن هاي قبلي را نيز دارد؛ يعني مي توان از آن روغن براي خودروهايي که در دفترچه راهنمايشان انواع قديمي تر روغن پيشنهاد شده است، استفاده نمود. اما عکس اين موضوع صحيح نيست؛ يعني استفاده از روغن موتور قديمي تر (با کد پايين تر) براي موتوري که روغني با کد جديد براي آن پيشنهاد شده است، بسيار مضر مي باشد. (روغن صنعتي)