خصوصيات آب ورودي به بويلرها (ديگ بخار) Characteristics of boiler feed water
آب نسبت به مواد معدني رايج ديگر گرماي بيشتري را جهت افزايش درجه حرارت جذب مي کند. بخار قادر به صرف مقادير زيادي از گرما مي باشد که اين خواص منحصر به فرد آب، آن را تبديل به يک ماده خام ايده آل براي گرمايش و فرآيند هاي توليد نيرو کرده است.
همه آب هاي طبيعي حاوي مقادير متفاوتي از مواد محلول و معلق و گازهاي محلول مي باشند. مقدار مواد معدني محلول موجود در آب داراي رنج متفاوت از g/l 30 در آب دريا و ميزان mg/l0.005 تا mg/l1500 در منابع آب شيرين مي باشد. از آنجايي که ناخالصي هاي موجود در آب باعث ايجاد مشکلات در ديگ هاي بخار (بويلر) مي شود، بايد به کيفيت آبي که براي توليد بخار استفاده مي شود دقيقاً توجه شود.
ميزان ناخالصي هاي موجود در ترکيب آب ورودي به ديگ بخار بايد به گونه اي باشد که بتواند به تعداد دفعات معقولي بدون گذر از محدوديت هاي خاصي که جهت طراحي بويلرها در نظر گرفته شده است تغليظ شود.
اگر آب ورودي مطابق با استانداردها و خواص مورد نياز نباشد، بايد جهت حذف اين ناخالصي ها تصفيه شود. با توجه به اينکه تصفيه شيميايي در درون بويلر قادر به مقابله کردن و بي اثرسازي ناخالصي ها مي باشد، نياز به حذف کامل کليه ناخالصي هاي موجود در آب در کليه موارد نمي باشد.
خلوص آب تغذيه بويلرها شامل، ميزان و ماهيت ناخالصي ها مي باشد:

برخي از ناخالصي ها مانند سختي، آهن و سيليس نياز به توجه بيشتري نسبت به ساير املاح مثلا ًنمک هاي سديم دارند. درجه خلوص آب تغذيه مورد نياز توسط شرايط طراحي بويلر (فشار طراحي، نرخ انتقال حرارت و غيره) محدود مي شود. بنابراين ميزان خلوص مورد نياز مي تواند به طور گسترده اي متفاوت باشد. يک بويلر فشار پايين معمولاً مي تواند آب خوراک با سختي بالا را تحمل کند. در حالي که در برخي از بويلرهاي مدرن با فشار بالا، کليه ناخالصي هاي موجود در آب تقريباً بايد حذف گردد.
محدوده نسبتاً گسترده اي مي تواند به عنوان حداکثر ميزان مواد قليايي، نمک، سيليس، فسفات و غيره، در رابطه با فشار کار ارائه شود.