با افزايش جمعيت امکان دسترسي به منابع اب بطور مستقيم مشکل ميشود. روشهاي مختلفي جهت انتقال و حفظ سلامتي اين مايع حيات تاکنون بکار گرفته شده است. در ميان روشهاي مختلف انتقال اب علاوه بر سلامتي اب فاکتورهاي ديگري همچون هزينه انتقال، سرعت انتقال، زمان اجرائ پروژه نيز بسيار حائز اهميت هستند. در گذشته ابتدا از ابراه هاي خاکي بعد لوله سفالي، لوله بتني، لوله ازبستي، لوله اهني، لوله چدني، لوله پلي اتيلن و فايبر گلاس جهت انتقال اب مورد استفاده قرار ميگرفت. در ميان اين گزينه ها لوله پلي اتيلن بعلت ويژگي هاي منحصر به فردي که دارد بيشتر مورد توجه قرار گرفته است و نه تنها در ابرساني بلکه در انتقال فاضلاب، گاز، پسابهاي شيميايي، حلالهاي نفتي، اب کشاورزي و محافظ کابلهاي مخابراتي مورد استفاده قرار ميگيرد.
متوسط بارندگي در ايران 250 ميليمتر است بنابراين ايران يک کشور خشک و کم اب محسوب ميشود. بيشتر حجم اب برداشت شده از سفره هاي اب زيرزميني در کشاورزي مورد استفاده قرار ميگيرد و باقي مانده نيز جهت مصارف بهداشتي و اب شرب مورد استفاده قرار ميگيرد. اينجاست که ميتوانيم با بهره گيري از روش هاي نوين سيستم هاي ابياري تحت فشار در مصرف اب به طور چشمگيري صرفه جويي کنيم و از طرفي نيز سطح زير کشت را نيز افزايش دهيم. از جمله لوله هايي که ميتوان از انها در مصارف ابياري تحت فشار استفاده کرد لوله پلي اتيلن را ميتوان نام برد. کشاورزان بايد سعي کنند راندمان ابياري را با استفاده از روش هاي مختلف ابياري تحت فشار افزايش دهند.
همانطور که گفته شد با توجه به اينکه ايران کشور کم ابي است در سالهاي اخير لوله پلي اتيلن HDPE بسيار مورد توجه قرار گرفته است. از جمله لوله هاي قابل مصرف در ابياري تحت فشار ميتوان به موارد زير اشاره کرد:
• لوله گالوانيزه
• لوله ازبست
• لوله پليکا,پي وي سي, pvc
• لوله الومينيوم, AL
• لوله پلي اتيلن HDPE  (دستگاه جوش پلي اتيلن)